Liefste,

Als dit boekje in je handen terechtgekomen is, betekent dit dat je een dierbare verloren bent en je
dit graag bespreekbaar wil maken met je kinderen.
De inspiratie om dit verhaal te schrijven, vond ik bij mijn kinderen.

Op 19 november 2020 koos mijn peter voor euthanasie. Hij had voor een derde maal de diagnose
lymfeklierkanker gekregen. Mijn peter was altijd al een stoere, sterke man en zo zou hij deze wereld
ook verlaten. Dit was zijn keuze en het gaf ons de tijd om afscheid te nemen. We konden ons
voorbereiden en het gemis in zekere zin al accepteren. Het hielp ons onze gevoelens een plaats te
geven.

Het steeds dichterbij komende afscheid riep heel wat vragen op bij mijn kinderen. De dag van het
overlijden vroeg Mateo me: ‘Ben je droevig, mama?’
‘Ja schat, ik ga Parrain (zo noemde ik hem) heel hard missen.’
‘Waar is hij dan?’ vroeg Mateo.

Hier had ik niet meteen een duidelijk antwoord op. ‘Hij zit tussen de sterren en de planeten, denk ik.’
‘s Avonds na bedtijd bleef Mateo’s vraag mij heel hard bezighouden. Een vraag waar ik als kind ook al
veel over nadacht. Het thema ‘doodgaan’of ‘sterven’ werd niet echt bespreekbaar gemaakt in onze
familie. Wie wroet er nu graag in het verdriet van anderen? Het was onbeleefd, onbeschoft en
respectloos. We meden zoveel mogelijk het onderwerp, want dat onderwerp deed pijn. Dus we
zwegen…

Maar die avond, na het gesprek met mijn zoon, kreeg ik het ingefluisterd. Noem het wat je wil. Het
universum, de engelen, je gidsen, God, Allah of misschien was het ‘Parrain’. Ik probeerde het neer te
schrijven en wil het graag met jullie delen.

Hopelijk geniet je van de reis doorheen het verhaal en beleef je het samen met je kinderen. De dood
hoeft niets droevigs te zijn. Het enige wat triest is, is dat je de persoon zal missen. In werkelijkheid
kan verlies ook heel mooi en puur zijn. Wat geloof jij?

Veel leesplezier
Allison

Dank aan;
Mateo en Lyo; dankzij jullie sta ik bewust in het leven en ben ik voortdurend in een proces van
zelfontwikkeling. Ik groei elke dag samen met jullie en daar ben ik ontzettend dankbaar voor.
Mijn liefste Parrain; dank u dat ik je Kieke mocht zijn in dit leven
Jij, het leven is een feest, leef het voluit.